Czy trzeba płacić alimenty na pełnoletnie dziecko?
Uzyskanie przez dziecko pełnoletniości samo przez się nie wyłącza obowiązku alimentacyjnego rodziców. Mimo iż zmianie ulega sytuacja prawna – pełnoletnie dziecko nie pozostaje już pod opieką rodziców, nie kierują oni już jego życiem i może samodzielnie podejmować decyzje, np. co do podjęcia pracy, dalszego wykształcenia, samo osiągnięcie pełnoletniości nie powoduje uchylenia obowiązku alimentacyjnego rodziców.
Kiedy można uchylić się od płacenia alimentów na pełnoletnie dziecko?
Do uchylenia się od obowiązku alimentacyjnego rodziców względem pełnoletniego dziecka wymagane jest zaistnienie następujących sytuacji:
- świadczenia alimentacyjne rodziców względem dziecka są połączone dla nich z nadmiernym uszczerbkiem lub
- dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.
Inaczej ocenia się roszczenie alimentacyjne zgłaszane przez dziecko pełnoletnie od roszczenia dziecka niepełnoletniego. Obowiązkiem dziecka pełnoletniego jest podejmowanie starań w celu uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się. Starania te mogą polegać mogą nie tylko na podjęciu pracy zarobkowej, ale także na kontynuowaniu nauki, która pozwoli mu na zdobycie odpowiednich kwalifikacji lub wykształcenia, stosownie do jego umiejętności i zdolności.
Rodzice mogą uchylić się od uiszczania alimentów na rzecz pełnoletniego dziecka nie tylko ze względu na złą sytuację majątkową, ale także przez roszczeniową postawę pełnoletniego dziecka, które nie przejawia zainteresowania samodzielnym utrzymywaniem się.
Przykład 1: Pełnoletnie dziecko nie kontynuuje dalszej edukacji, a także nie podejmuje żadnej pracy zarobkowej, dzięki której mogłoby zaspokoić przynajmniej częściowo swoje potrzeby. Nie dokłada więc starań do uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się.
Przykład 2: Pełnoletnie dziecko kontynuuje naukę studiując dziennie, jednak nie robi żadnych postępów w nauce, kilkakrotnie zmienia kierunek nie zaliczając egzaminów i nie podejmuje żadnej pracy zarobkowej. Nie dokłada więc starań do uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się.
Przykład 3: Rodzic zobowiązany do alimentacji doznał ciężkiej choroby, co przyczyniło się do utraty przez niego dotychczasowych możliwości zarobkowych, uzyskiwane przez niego dochody wystarczają na pokrycie jego potrzeb, a pełnoletnie dziecko kontynuuje naukę na studiach zaocznych i nie podejmuje żadnej pracy zarobkowej.