Kancelaria Hilarowicz
Spadki zagraniczne i sprawy spadkowe w Polsce
Przebywanie za granicą nie ma wpływu na dziedziczenie spadkowe w Polsce i związane z nim czynności, jeżeli spadkodawca mieszkał w Polsce. W takim wypadku wystarczy zaangażować pełnomocnika w kraju, który przeprowadzi czynności w Twoim imieniu.
Według prawa polskiego spadek można:
- przyjąć w sposób prosty
- przyjąć z dobrodziejstwem inwentarza
- odrzucić
Wybór należy do Ciebie!
W sytuacji, kiedy masz pewność, że w spadku nie ma długów i znajdują się w nim aktywa warto przyjąć spadek w sposób prosty, jednakże już przy najmniejszych wątpliwościach co do jego składu korzystniejszą opcją jest przyjęcie go z dobrodziejstwem inwentarza, tzn. gdyby pojawiły się w nim długi to spłacisz je wyłącznie do wysokości aktywów spadkowych.
Opcją najbardziej radykalną jest odrzucenie spadku. Sprawdza się w sytuacjach, kiedy wiesz, że spadek obejmuje same długi lub z innych powodów nie chcesz go przyjąć.
Na podjęcie decyzji masz 6 miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o śmierci spadkodawcy. Zastanów się jednak dobrze, oświadczenia w tej kwestii nie można odwołać!
Problem pojawia się jednak, kiedy okazuje się, że to spadkodawca mieszkał na terenie Unii Europejskiej, ale poza Polską. W takim przypadku znaczenie mają przepisy unijne, które kształtują się następująco- co do ogółu spraw dotyczących spadku rozstrzyga sąd państwa, w którym spadkodawca miał miejsce zwykłego pobytu. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, aby sprawa rozpoznawana była przez polski sąd jeżeli spadkodawca w chwili śmierci był obywatelem polskim.
Zważając na powyższe, prawo dopuszcza, aby spadkobierca w testamencie poddał sprawę swojemu prawu ojczystemu- ułatwia to przeprowadzenie rodzinie czynności po jego śmierci według prawa ojczystego. Warto więc sprawdzić, czy spadkodawca nie zawarł w testamencie takiej właśnie klauzuli- może to umożliwić Ci przeprowadzenie czynności w Polsce.
Kiedy spadkodawca zamieszkiwał poza Polską oraz Unią Europejską, np. W USA czy Australii zastosowanie mają poszczególne umowy międzynarodowe różnego rodzaju, w zależności od państwa. Nie ma więc ogólnej zasady, każdy przypadek będzie inny.