Dzisiejsza tematyka została poświęcona zagadnieniu związanemu z możliwością żądania eksmisji przy postępowaniu rozwodowym. Żądanie eksmisji możliwe jest na podstawie przepisów prawa cywilnego oraz karnego, niemniej można to uczynić także w trakcie trwania postępowania rozwiązującego związek małżeński.

Orzeczenie eksmisji przy postępowaniu rozwodowym jest możliwie na podstawie art. 58 § 2 k.r.o.

„Jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków. W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe”.

Wobec powyższego, żądanie eksmisji musi być zgłoszone we wniosku, aby Sąd mógł pochylić się nad tą kwestią. Niemniej, dyspozycja art. 58 § 2 k.r.o. wskazuje, iż powinny być spełnione jednocześnie trzy elementy: wyjątkowa sytuacja, rażąco naganne zachowanie, co nie pozwala na dalsze wspólne zamieszkiwanie”. Dobrym przykładem opisującym powyższą hipotetyczną możliwość żądania eksmisji jest przemoc domowa, uzależnienie małżonka, przemoc fizyczna, psychiczna. Należy także zwrócić uwagę na orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1998 r., w sprawie prowadzonej pod sygn. akt: II CKN 329/98

„Wypadek wyjątkowy, o jakim mowa w art. 58 § 2 zdanie 2 KRO, może wystąpić również w sytuacji, gdy rażąco naganne zachowanie się małżonka wobec drugiego małżonka, uniemożliwiające dalsze wspólne zamieszkiwanie rozwiedzionych małżonków, wprawdzie już ustało, jednak w dalszym ciągu istnieje zagrożenia wystąpienia takiego zachowania.”. 

Sam konflikt mający często miejsce pomiędzy małżonkami dążącymi do orzeczenia rozwodu nie przesądza o nagannej postawie małżonka w stosunku do drugiego. Ustawodawca celowo wprowadził sformułowania „nagłe, czy rażące”, z których płynie wywiedzenie, iż są to sytuacje niecodzienne, ponadto często powtarzające się w określonym czasie.

Jakie dokumenty mogą być pomocne?

Aby wniosek o eksmisję posiadał zasadność, należy przed sądem wykazać, iż istnieją podstawy, aby skorzystać z art. 58 § 2 k.r.o. W tym miejscu warto przytoczyć art. 6 k.c., który stanowi, iż onus probandi spoczywa na osobie, która domaga się skutków prawnych.

Będą to w szczególności:

  • dokumentacja medyczna odnośnie przebiegu postępowania odwykowego,
  • notatka służbowa funkcjonariusza Policji, który przeprowadził interwencję,
  • dokument stwierdzający założenie niebieskiej karty,
  • świadkowie, którzy poświadczą o istniejącym problemie, który uzasadnia orzeczenie eksmisji,
  • dokument stwierdzający umieszczenie w placówce wytrzeźwień,
  • wyrok wskazujący popełnienie przestępstwa przeciwko instytucji rodziny.

A także wszelkie inne dowody, jak zdjęcia, filmy, które wskazują przyczyny wniosku o orzeczenie eksmisji.

Czy orzeczenie o eksmisji jest zawsze możliwe?

Wskazać należy, iż samo orzeczenie o eksmisji małżonka podczas postępowania rozwodowego nie jest możliwe, gdy małżonek, który rażąco narusza wspólne zamieszkiwanie posiada wyłączny tytuł prawny do lokalu. Natomiast, jeżeli lokal stanowi majątek wspólny małżonków, wówczas już taka możliwość jest dostępna. „Pojęcie wspólnego mieszkania, gdy chodzi o orzeczenie eksmisji (art. 58 § 2, zdanie drugie k.r.o.), jest tylko o tyle węższe od przedstawionego wyżej w punkcie 1, że nie obejmuje mieszkania, należącego do odrębnego majątku tego z małżonków, przeciwko któremu skierowane jest żądanie orzeczenia eksmisji, a także mieszkania, przydzielonego takiemu małżonkowi wyłącznie w związku ze sprawowaną przez niego funkcją, w szczególności jako mieszkania funkcyjnego w rozumieniu art. 46 i 47 prawa lokalowego.” (Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 1978 r. w sprawie prowadzonej pod sygn. akt: III CZP 30/77)

Dobro małoletnich dzieci

W takich sytuacjach Sąd także bierze pod uwagę dobro małoletnich dzieci. Co podkreślił Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 22 września 1997 r. w sprawie prowadzonej pod sygn. akt: I CKN 329/97

„Ocena stopnia naganności zachowania się jednego z małżonków powinna uwzględniać nie tylko jego stosunek do małżonka żądającego eksmisji, ale także do małoletnich dzieci, nad którymi władzę rodzicielską powierza sąd drugiemu małżonkowi”.

Wskazać należy, iż jest to istotny zapis, ponieważ każde dziecko ma prawo czuć się bezpiecznie i komfortowo w przestrzeni domowej. Powyższe zauważył Sąd Najwyższy, który w orzeczeniu z dnia 23 kwietnia 1998 r. w sprawie prowadzonej pod sygn. akt: I CKN 24/98 orzekł, iż

„Opuszczenie przez powódkę mieszkania (domu) przed wszczęciem procesu rozwodowego wskutek jej troski o prawidłowy rozwój dzieci przebywających w atmosferze narastających konfliktów między stronami, wywołanych m.in. wprowadzeniem przez pozwanego do tego mieszkania obcego mężczyzny, nie uzasadnia twierdzenia, iż przestała ona zajmować – w rozumieniu art. 58 § 2 KRO – wspólne mieszkanie”.

Możemy ci pomóc

Jeżeli współmałżonek narusza instytucję rodziny przez swoje zachowania, stosując przemoc fizyczną i psychiczną, będąc uzależnionym od nałogów, bądź w inny sposób sprawiając, iż wspólne mieszkanie jest uciążliwe – jesteśmy do Twojej dyspozycji. Kancelaria w Opolu zajmuje się nie tylko szeroko pojętym prawem w zakresie pozwu rozwodowego, ale przeprowadzi cię przez postępowanie w sposób najbardziej spełniający Twoje oczekiwania. Niezbędnymi elementami potrzebnymi do orzeczenia rozwodu wraz z eksmisją będą wszelkie dowody uzasadniające takie orzeczenie. Pomożemy nie tylko w zakresie spraw organizacyjnych związanych z przygotowaniem pozwu, ale także świadczymy wsparcie w tej delikatnej kwestii.

Jeżeli jesteś osobą, która potrzebuje pomocy w zakresie prowadzenia postępowania rozwodowego wraz z orzeczeniem eksmisji współmałżonka, już dziś skontaktuj się z nami telefonicznie ( +48 505 205 548) lub w siedzibie naszej Kancelarii w Opolu, a doradzimy ci jak wyjść z tej trudnej sytuacji.